Allahım, beni asla yalnız bırakma

Bu duam gerçek oldu, vallahi billahi oldu! Bir gün bile yalnız kalamıyorum, böhüüvvvvv kalamıyorum! Bir kere zaten Puki'den imkan yok, ne tarafa dönsem Puki! Yatakta, bahçede, banyoda her yerde o... Gece su içmek için mutfağa gidiyorum, “Kızım, niye görmeyen gözünle bakıyorsun, korkutuyosun beni, bakma o gözünle!” Puki'den yalnız kalmamın imkanı yok yani.

Bir de kargocular var. Sanki kredi kartını ben ödemiyormuşcasına, kıçımı kaldırmadan donumu bile online alışveriş sitelerinden alıyorum. Her gün görüyosun beni be adam, hala kimlik no da kimlik no! Bir de bazen geceleri uyumuyorum, gündüz uyuyorum. Kamu spotu izleme hastası olduğumdan değil ama niyeyse insanlar bize gelince uyumamalıyız yarışına giriyorlar.

Bu durumlarda dış dünyaya dair bir tek ses duymuyorum. Ama gel gör ki bi anda, Allah allahhhh kim saldırıyo lan diye ayaklanıyorum. Kargocular, kapıyı kıracaklar, biliyorlar içeride olduğumu çünkü. Bi sosyal hayatım olamaz mı lan Allahsızlar!!!! Gittim kapının zilini patlattım ya. Bu kez dan dan dan kapıya vurmaca.

Ardından kardeşimin aldığı siparişler, benim eve geliyor. Her kapıyı açışımda, 'onlar aşağının' demekten gına geldi artık. Her kapıya gelenin Puki ile flörtü var bir de. Bir de kendilerine özel sanıyor. Yok, kardeşim bu sürtük herkese böyle! Ardından başka bi kargocu geliyor. Bu da köpekten korkuyor, utanmasa kargoyu arabadan fırlatacak kafama.

Akşam kızlar geliyor, sevgilim zaten her gün bende. Yani demem o ki, yok kardeşim bir gün bile olsun yalnız kalamıyorum. Denedim, ıı ıh!