kim ah ettiyse artık Pucca özel hayatını çok anlatıyor onun regl günlerini okumak zorunda değiliz diye tuttu sanırım.. Yazamıyorum lan bişey.. yazıyorum başlamaya, orayı kırp, burayı kırp, ordaki küfürü al, eriğe salak deme, post oluyor yılmaz özdil yazısı.. 1 haftadır o yüzden yazamadım.. Okumasının iyi yönleri var mı var elbette neticede bi şekilde daha açık oluyorsun.. misal ayrıldık diyelim, hoop hemen şuraya döşerim bir acıklı şarkı, şiir, ağlak post oldu tamam bitti.. Kötü yönleri var mı oooff offff.. bütün hayatım şurda yazıyor, o "yeni sevgiliye verilecek olan cv" işt
e benim bu blogum tarzında birşey.. Adam bütün sevgililerini biliyor, yediğin bütün bokları, çevirdiğin tezgahları.. girdiğin bunalımları.. Bir insanın karşısında çırılçıplak kalmak gibi birşey bu.. eski fanfinilerim olmasa kalanını okusun umrumda değil ama onlar kasıyor beni..böyle sevgilileri blogunu okuyunca değişen blogcu kızlar gibi yazmak midemi bulandırıyor.. hani varya karı ilk başta yazıyor, yok ona salça oldum, yok bunu götürdüm, one night standda birinciyim, gönüllerde inciyim.. Sevgili buluyor sonra hopp eski yazılar siliniyor.. "Böbüşümü çok özlüyorum :( neen bana bunu bunu yapıyor aşkımın can paresi, ben ilk kez sana aşık oldum erkek nedir bilmezdim senden önce.." ayrılınca zaten yıldız tilbeyi yemiş hazmedememiş gibi bayık bayık şiirler şarkılar, herife mesaj vermeler ıyyy öööö..
Şimdi bende o moda gireyim desem olmaz normalde de öyle değilim, ayrıldığım adamlara petek dinçöz dinletip, "resimlerini internette yayacam, bana aldığın hediyelerin üstüne işedim ohhh rahatladım" diyen bir hatundan, aşkımın can paresi, gönlümün son demi gibi laflar çıkmaz..O yüzden battı balık yan gider diyerek olduğum gibi devam edeceğim..
Aslında bakmayın kendinizi benim yerime koyarsanız çok zor olduğunu anlardınız şu durumun.. resmen iki hayat yaşıyorsunuz ve ikisini de saklamak zorundasınız.. Bir blog açıyorsun 900 küsür kişi seni izliyor daha da okuyanlar var, ama sen kimseye söyleyemiyorsun.. Bazen dolmuşta falan birileri sinir ettiği zaman beni parmağımı sallayıp "sen benim kim olduğumu biliyo musun haaa biliyo musunnnn" deme ihtiyacı duyuyorum.. Yada bahsettiklerinde "evet evet o kaşar benim ama çok okunuyo demii" diye heycanlanıyorum.. program için bir metin yazıyorum mesela redakte ediliyor bazı kısımlar tepki gelebilir bunlara diye.. o zamanda hemen atlayıp, "kadının tv üzerinde yeri" diyerek carlamak istiyorum.. siz benim kim oldumu biliyo musunuz haaaaa diyerek..
Aynı şekilde burda da öyle, sen benim kim olduğumu biliyomusun cümlesini sık sık kullanmak istiyorum yorumlara.. Kimliğimi saklamak zorundayım, resimlerimi, kendimi olduğumdan farklı tanıtmalıyım.. sürekli kendimi aşağılamaktan bi ara göte benziyorum evet diye bunalıma girmiştim.. Sonra küfür, normalde küfür ediyorum elbet ama ancak çok samimiysem.. O kadar alışmışım ki ama şuraya yazdığımdan beri, arada sırada bacanaa sıçayım senin tarzı şeyler olmadık insanlara karşı çıkıveriyor..
Yada PuCCa ile ilgili birşey gördüğüm zaman bir paranoyak oluyorum acaba acaba diye.. Belki de bu paranoyaklık hissinden garip bi şekilde zevk alıyorum bilmiyorum.. Belki de bu gizli kimlikle yazanların hepsinde vardır.. saklayacağımız şeylerin öğrenilme hissi.. Çok saklama ihtiyacı olsaydı zaten hiç yazılmazdı.. Bu tabii derine kadar indiğimde öylesine çıkardığım bir mevzu.. belki de alakası yok bunla..
Buraya yazdığım muhabbetleri de çok yakın olduğum insanlarla konuşuyorum. Kasmıyorum yani öyle hanım hanımcık olmak için -ne kadar kastığımı söylemiş olsam bile- Ama işte burda hiç tanımadığın biri okuyor senin en mahremine anlatmaya korktuğun şeylerini.. Gerçi artık öyle çok anlatılmayacak şeyleri yazmaıyordum zaten.. yattık yazdım diye bile kıyamet koptu. sadece yattımdan yani, arkadaşlarımla konuştuğum şeyleri şuraya yazsam beni çiğ çiğ yerlerdi sanırım..
Bazen düşünüyorum teşircilik mi var bende diye.. gözetlenme arzusu gibi yada, ama öyle olsaydı o zaman bütün hayat hikayelerini yazan insanlar teşirci sayılırdı.. Normalde içimde duran şeyleri buraya saçtığım için seviyordum.. buraya yazdığımdan beri o sıkıldığımda moraran lekelerim bile kaybolmuştu..
..
valla şimdi ne yapacağım konusunda bilmiyorum.. tepki gelmedi öyle beklediğim gibi, eriğin arada sırada sen bunu eskilerine de yapıyormuydun paranoyaları dışında.. Ki ben çocuğun hiçbirşeyini bilmiyorum asıl beni sinir eden bu oldu.. Birde şimdi bir süre görüşmek istemiyorum diye bir karar aldım, görüşmekten bokunu çıkarmışız gibi.. Bu karar almaya iten nedeni bile yazamıyorum o okuyacak diye.. Onun bilmesini istemediğim bir nedenden dolayı ayrılmak istesem kılıf olarak başka şey uydursam olmayacak, bir allak bullak oldum.. ya bir süre sonra aşacam bu durumu rahatlayacağım belki benim için daha iyi olacak.. mirel okumaya başladığında da böyle bir tedirgin olmuştum çünkü.. yada ayrıldığımda artık tümden rahatlayacağım.. yada cep telefonumundaki fotoları kalpler malpler ekleyerek buraya koyacağım, gökhan türkmen eşliğinde biriciğimle ben, nassı yakışıyormuyuz, aşkım gül birazz ama yaffsss yazacağım.. şaka lan şaka yapmam öle bişi :PpP
