Buldum

Benim neden böyle ayran gönüllü dengesiz olduğumu buldum!
Bunu gregor samsa'nın yazıını okuduktan sonra buldum.. Yazıyla alakası yok bulduğum şeyin ama olsun!
Ben bi çocuğu zamanında çok sevmiştim.. Ama böyle köpekler gibi... O ilişkimde ne hesap, ne kitap ne oyun vardı.. O kadar masumca seviyodum ki hayatımı herşeyimi ona yön vererek yapmıştım... Düşünün işte adam beni evire çevire dövüyor, ben sırf kendini suçlu hissetmesin diye yüzüm gözüm mosmor yüzüne gülümseyip onu teselli ediyordum.. Adamın hayatı boka sarınca oda bana sarardı... Ama yine de seviyodum.. Neresini nesini diye düşündüğümde yemin ederim şimdi aklıma bir tane güzel anım, ya da onun bir tane adam gibi adam olan bir özelliği gelmiyor... Ama aşıktım işte!
Sonra bi gün bi baktım bok gibi kaldım.. Aha işte olay burda başladı.. Ben bu çocuktan sonra hep ona "benzemeyen" tiplerle birlikte olmaya çalıştım... Onunla hiçbir şekilde uzaktan yakından alakası olmayan heriflerden hoşlandım.. Tabi birşeyi hesaba katmadım.. Lakin bu erkek milletinin topu aynı! aradan biraz zaman geçince önceki ilişkimi görmeye başladım. O anda bende bir soğuma ve kaçma isteği... Ne zaman eski sevgilimin bir hareketini yeni sevgilimde görsem o anda o çocuk benim için bitti.. Pekmez'de de bu oldu.. Bay siğilede bu yüzden sardım.. Çünkü bu çocuğun eskisiyle alakası yoktu! Abi bikere iki kolunda dövme var, kulaklarında küpe var.. alakası olamaz yani... Eski sevgilimi kesinlikle hatırlatmayacak bir milyon özelliği var..
Festivalde sarhoş olduğumda söylediğim cümleleri hatırladım. Ben ne zaman sarhoş olsam hep aynı şeyi derim.. Pekmez geldiğinde de böyle olmuştu...
- Biliyorum beni terkedeceksin, bitecek işte benden nefret edeceksin sende.. ben zaten sevilmeye layık biri değilim. Beni kimse sevmez ki, istanbula da gelemem ben, bişey başaramam çünkü, ben hiç bişeyde iyi değilim. hayatta hiç bişeyi başaramadım, sende farkedeceksin gideceksin, ve benden hep nefret edeceksin..
hep aynı şeyler, ne zaman sarhoş olsam hep aynı terane! Nasıl kendime güvenimi yitirdiyse o gerizekalı! beni sürekli aşağılardı.
"sen bi bok değilsin, sen beladan başka birşey değilsin, sen kendini güzel mi sanıyorsun, hiçbir arkadaşın seni sevmiyor, insanlar senden nefret ediyor, seni benim yüzünden kabulleniyolar, oraya gitme başaramazsın, sen o işe el atma yapamazsın, onu bırak kıracaksın, yatak toplamayı bilmiyosun, bok giyinmişsin, yapma yemek; nasılsa yemiyeceğim, sen hayatta hiçbirşey olamazsın, ailen neyki sen ne olasın, sen benimle param için birliktesin beni kullanıyorsun, (bu arada 5 kuruş parası yoktu) seninle sokakta yürümem ben, hayatta birşeyi başar kafamı kıracağım, hiç birşeye yeteneğin yok, bunu da eline yüzüne bulaştıracaksın, sana hayat laylaylom başka bildiğin bi bok yok, bırak ödevini ben yaparım nasılsa yapamayacaksın, sana 50 kere ışığı kapat dedim gerizekalı mısın" bir ilişkiden artan sadece bu kelimeler ve gördüğüm o bebek yiyen kabuslarım..
Çocuğun yüzü bile yemin ederim aklıma gelmiyor, ama nedense nasıl sindirmişse ne zaman içsem o içimdeki ezik pucca ortaya çıkıyor! Şu anda tiksiniyorum ondan, o kabuslardan sonra bana yaptığı şeyler aklıma geldikçe midem bulanıyor. Ama ondan çok kendimden.. Bu kadar gerizekalı olabilir mi bi insan.. Bu aşk nasıl bir halt, bütün yanlışların biraraya toplandığı embesilin birine nasıl tutulur insan.. hadi tutuldun bütün kişiliğini nasıl veririsin...
İşte şimdi ondan çok tırsıyorum... Yine aynı şeyleri yaşayacağım diye kimin yüzünde onu görsem midem kalkıyo ve kaçıyorum...
Çocukta klasik bir türk delikanlısıydı, yani sokakta gördüğün 3 erkekten 2 si gibi bişey.. Şimdi sen tut ona benzemeyen bir delikanlı ara.. Çarşamba günü piskoloğa bu kabuslardan bahsedecem, bi de kendi kendime çözdüğüm bu olaydan... Gerçi adama boşuna para veriyorum.. ABi bi boka yaramıyo, bütün hafta acaba ne anlatsam diye düşünmekle geçiyo, karşısına geçnce aklıma bir nane gelmiyor, tutup işyerindeki dedikoduları anlatıyorum... yani gçen hafta öyle yaptım.. Ama bu hafta kararlıyım bu kabusları anlatacağım.. Oda o dombiliş kafasıonı aşağı yukarı sallayarak 10 kelime edecek, bende o 10 kelimeden hayatın anlamını bulmaya çalışcam.....