Küçük Aptal'ı bir nedenden dolayı okumaya başladım.. Yazdıklarımı asla okumuyordum, yaşarken zaten zordu, yazarken rahatlatıcıydı, tekrar okumaya cesaretim hiç olmamıştı… Şimdi okudukça kendimle yüzleşmek çok yordu beni.. Yıl 2008 güya gazetede editörüm ama -de -da hak getire, imla desen ağzına sıçmışım ortalığın. Misafirhanede kalıyorum kar kış kıyamet. ısıtıcı yok, eldivenle yazıyorum. Okuyorum da gülüyorum kendime, kızıyorum, acıyorum, üzülüyorum… 6 sene boru mu o sırada bi çocuğum olsaydı şimdi okula gidecekti. Büyümüşüm Büyümüşüm de hala beyinsizim, bütün kışı 6 yıl önce olduğu gibi evde donarak, susuz ve elektriksiz geçirdim. faturaları otomatik ödemeye vermek demenin, banka onu bulur öder nasılsa olmadığını daha yeni kavradım.
