Yıkım

Pekmez aradı, biraz sarhoştu; arada ki unutmuş olduğum kelimeler hariç işin öz konuşması...
- Nasılsın
-iyiyim sağol
- Şimdi hiç birşey söylemiyorsun sadece beni dinleyeceksin..
- noldu
- sana konuşma dedim.. Bir defa şunu iyice bil bu seni son arayışım olacak.. Ben seninle doğru düzgün birşeyler yaşamak için çok uğraştım... Ama sen, ben ne yaparsam yapayım hep kendi kafanda yarattığın gibi düşündün olayları.
Sen çok güçlü görünmeye çalışan güçsüz birisin, bütün sorumluluklarını yıkacağın adam arıyodun, bunu bildiğim halde ben sana geldim kabullendim..
Seninle birlikte olmak hergün işten kovulma korkusuyla bir yerde çalışmak gibi. Hergün nasılsa bitirecek, bugün yarın yine dengesiz birşey yapacak diye beklemekten usandım. Sabah gülük gülistanlık herşey, öğlen bir bakıyorum cehenneme çeviriyorsun ortalığı, ne oluyor demeden 10 dakika sonra hiç birşey olmamış gibi davranıyorsun.
Seninle başladığımızda hala eski sevgilini düşünüyordun, boşuna inkar etme! Bunu bile bile kabullendim seni...Ama sen, beni sürekli başkasıyla kıyasladın. Seni sahiplenemediğim için beni aşağıladın, konserde çekip gittin yanımdan. İstediğin gibi birine dönebilmek için kişiliğimden ödün verdim, yine yaranamadım sana...
Ben seni çözemedim, çözemiyorumda ne egona ulaşabiliyorum ne komplekslerine inebiliyorum. Tırnağın olmayacak kızları kıskanıp yok yere kavga çıkardın, ama ben eski sevgiline ait birşey sorduğumda beni parçalayacaktın.
....
Bana güvenmiyorsun, güvenmen için herşeyi yaptım. En son bitirmenden o kadar korktum ki seni ailemle tanıştırdım işin ciddiyetini gör diye, ama sen benimle dalga geçer gibi 1 gün sonra olmayacak hadi bitsin dedin. Resmen salak yerine koydun beni. Sonrada hiçbişey olmamış gibi mesajlar attın.
....
Senin sorunun yalnız kalamamak, sen yalnız yaşayamazsın.. Yanında biri olmadan nefes alamazsın. Eğer beni gerçektende istemiş olsaydın kal benimle derdin. Ama sen onun yerine Bitsin demeyi uygun gördün.. Nedeni de söyleyeyim; benden daha iyilerini yeni çalıştığın yerde bulabilirdin... Seni Paris'e gönderiyolar, yarın başka ülkelere gideceksin orda büyük televizyoncular çıkacak karşına, onları kullanacaksın. Sen aptal biri değilsin, İstanbul'a sırtını dayayacağın adam olmadan gelemezsin. Ben yetemem sana tabii, ben kimim? Elinde oynadığın gel Polat, git Polat biriyim.. İzmir'in anasını satıp öyle döneceksin buraya, Sakın unutma bunu bende aptal değilim.. Ankara'dan nasıl döndüğünü biliyorum. (?)
....
Küçük yerlerde götünü kaldıran adamların çokluğu gözünü boyuyor şimdi, Birgün hırslarının ne kadar boş olduğunu anlayacaksın o zaman işte gerçektende beni arayacaksın...
.....
,Küçücük bi kızın elinde maymuna döndüm, sana tahmininden çok değer verdim.. Ama sen beni tahmin ettiğimden çok hayal kırıklığına uğrattın... şimdi iyigeceler, kendine dikkat et
....dıııt dıtt dıttt...,
......bir solukta söyledi, ama deli gibi saçmaladı.. Bi kere bende hırsın 'h' si yok... Hayatım tamamen tesadüfler içerisinde yükselmelerle dolu.. Hele sırtımı birine dayayım en büyük kişi ben olayım saçmalık ötesi! Yazık beni gerçekten hiç tanımamış, En garibime giden ise 'Ankaradan nasıl döndüğünü' biliyorum demesi.. Ankara'dan dönme sebebim ev arkadaşımın şerefsizliği.. Başka hiç birşey değil, hem benim başıma hemde eski sevgilimin başına bela açacak diye korkumdan döndüm. Çok şaşırdım... diğer cümlelere değilde en fazla bunlara takıldım.. Böyle düşünmesine ne sebeb oldu acaba. Aynı işi yaptığım adam günün 14 saatini aynı masada aynı program için birlikte kıç yırttığım adam.. Böyle birşeyi nasıl düşünebilir ki?
Bunların hepsi böyle, nedense ayrıldıktan sonra akıllarına karakterimin gereksiz yönleri geliyor, salaklar!
Pekmez'e gıcık oluyorum artık.. Ailesiyle tanıştırmış bıd bıd bıd.. Bende ona bakılırsa kardeşimle tanıştırdım halla hallaa! Zaten anası da güzel yapamamıştı yemeği, yiyemedim.. Yanlış sperm seçmişim kendime bir ömür fifa oynayarak geçiremezdim zaten kafasına soktuum, ağzımı bozduruyo benim...