İtiraf- Yüzleşme

Çok küçük bi çocukken; takriben 7-8 yaşlarında iken, her gece dua ederdim:
Bir sindy bebek evi
büyüyünce film yıldızı olmak
ve üvey babamın ölmesi...
Aradan 1-2 yıl geçince artık sindy bebek evine ihtiyacım kalmamıştı, Büyümeme de daha çok vardı, Ama neden Allah üvey babamın canını hala almamıştı..
Normalde bahçedeki suya düşen karıncaları bile tek tek toplayıp ölmelerine izin vermezdim, bir civcivim vardı sürekli saçlarımda yatardı, öldüğünde ona iyi bakamadım diye kendimi cezalandırmak için saçlarımı kesmiştim.. İnsanlara kin duymayı bilmezdim bile ama nedense bu adamın ölmesini istiyordum ve bunu çok yürekten diliyordum...
Bunu kendi başıma yapmaya karar vermiştim; hergün çayına bir cimdik vim atıyordum, aklımca onu yavaş yavaş zehirlediğimi düşünüyodum.. Ama hala yaşıyordu... Annemi üzmeden onu öldürmem gerektiğine karar verdim; bir gün okula gitmeyip odada ki dolapta saklanacaktım; evimiz iki katlıydı, ve terlikleri sürekli ses çıkarırdı yukarıya çıktığını o sesten anlardık, merdivenlerden aşağıya inerken ki seslerini duyup hemen dolaptan çıkıp merdivenlerin alt kısmında bana doğru bakarken kafasına alet kutusunu atacaktım...
Ama yapamadım; o gün yukardan tıkırtılar geldiğini farkedip yukarı çıkmıştı dolabın kıpırdadığını görünce açıp beni gördüğünde kalp krizi geçirmişti korkudan.. Napacağımı bilememiştim...Koskoca adam yere yığılıp kalmıştı... bende var gücümle evden kaçtım o gün akşam 6 ya kadar hiçbişey olmamış gibi arkadaşlarımla oynadım,
eve geldiğimde o adamı gene televizyon koltuğunda pis pis sırıtırken buldum.. Hiç bişey olmamış meğersem dalga geçmiş pezevenk benle...
Yıllar sonra ben üniversitede okurken, intihar haberini aldım, Bileklerini kesmiş ve komadaymış annem yaşama şansı yok bilinci sıfır diye beni arayıp ağlamıştı, annemin yanında olmak için apar topar yanına gittim.. Hastanede onu göremedim, annemin üstüne üç beş bişi almak için eve gittim, Kapıdan içeri girince iğrenç derece bi kan kokusu sarmıştı, salona girdiğimde korkunç bi manzara vardı, bütün duvarlar kan olmuştu; Yerler, koltuk, televizyon hertaraf pıhtılaşmış kan doluydu... O kendi için bu kadar iğrenç bi ölümü düşünmüştü, Orda onu affettim, ölümünü hergün dilediğim adamın yaşaması için dua ettim..
Ve iyileşti...