Size baba diyebilir miyim?

Akşam saatleri, Kordondayız hava rüzgarlı elim pekmezin montunun cebinde avuçlarının içinde, başım omzunda büyük bir huzurla denizi izliyoruz...
- biliyor musun PuCCa, seni kızım gibi görüyorum
- hönkk!!
- Süslü okullarda okuyan yaramaz haşarı kızlar gibisin, sürekli başına bişey gelecek diye korkuyorum, kendimi senin baban gibi hissediyorum... Böyle hissettikçede sana sanki daha çok aşık oluyorum. Ben yokken sana zarar gelecek diye burda senle kalabilirim keşke buna imkanımız olsaydı.. ben yokken ben varmış gibi kendine dikkat et, seni sana emanet edeceğim çünkü...
Bir erkek bir kızı nasıl kızı gibi görebilir ki? Öpüp koklarken hiçte babam gibi değildi valla bildiğin azmış hayvanlar gibi daha yokmu daha, diye şehvetli şehvetli yalanıyodu da, bi anda nasıl kızı gibi hissetti acaba beni!!!!
Bu nasıl bir kader benim bütün sevgililerim bana bu lafı söyledi "kendimi senin baban gibi görüyorum" Bunu genelde kavga sırasında suratıma hönkürerek söylüyolardı ama bu kez aşık oluyorum falanda eklendi işin içine!!! Ben nerde yanlış yapıyorumm???? bir erkeğin beni kızı gibi görmesini sağlıyorum! biri olsa ikisi olsa amenna ama hepside aynı lafı sözleşmiş gibi demişse ya ben hep aynı tip herifleri buluyorum ya da şımarma olayını abartıyorum...
Aslında çok şımarık bir kız değilim, çocuk taklidi yapan hatunlar gibide davranmıyorum, baba özlemiyle yanıp tutuştuğum falanda yok, erkeklerimi baba modelinede sokmuyorum, onlarada çok bağımlı değilim, kendi işimi kendim hallediyorum, paralarınıda -çok- yemiyorum, arabam var, yaşadığım bir evim var, maaşım var bir işim var kimsenin sırtına yükte değilim, ssk işlerimi bile kendim gidip hallediyorum, hadi diğerleri tamam bi nevi haklılardı ama Pekmezin üzerine hiç bir sorumluluğumu yüklemediğim halde nasıl kızı gibi sever yaa, kızı gibi sevdiği hatunu erkek kişi şeyedermi pekii!! Seni arkadaşım gibi görüyorumla eşdeğer bir cümlemi acaba inşallah öyle değildir nerde embesil var onlara söylüyodum ben bu lafı çünkü!Eski sevgililerimdende biliyorum onlarda devamlı derlerdi bana "baban gibi hissediyorum kendimi", "kızımmısın sevgilimmisin anlamıyorum" diye üstüme yürümüşlükleri vardı, o kadar çok sinirlilerdi ki neden diye soramazdım. Ama tahmin edebiliyorum, kiracı olduğum evi boşaltmayıp nasılsa sevgilim halleder diye umursamadığım için ev sahibim çocuğun babasını aramıştı, iki tane osuruktan kazak alıp boş senetlere imza atmıştım, dershaneden çıkışta sevgilimin sınavının bitmesini bekliyodum. O sırada bi mağazada bi çizmeyi çok beğenmiştim kolumda çocuğun gitarı vardı onu satıp çizmeleri almıştım,... Sorumsuz, düşüncesiz, umarsız bir kızdım ama eskiden öyleydim valla billa bu çocukla ilişkiye başlarken tövbe ettim böyle şeyler yapmayacağıma.. Nitekim yapmadımda, ama bu niye bu beni kızı gibi gördü yaa offf çok sıkıcı!!!
Gitmese sanki bişi olacak kariyerde kariyer İzmir'de bi bok olamıyomuş bla bla blaa, bi bok olupta nolcan yarın bir araba ezecek seni, mortu çekecen sonrası hiiç.. Bari kal benle o boku birlikte yiyelim, Tabii bu arada çocukta hiç sende gel puccam yavrum benle İstanbul'a yok! o gece söyledi bitti, bi daha mevzusunu bile açmadı... Beni bana emanet ediyomuş dangalak, çok sinirimi bozdu yaa, madem kızın gibi görüyosun kal benle!