Aşk denemeleri -1-

eski sevgiliden tamamen umudu kesip, bu kadar bekleme yeter artık dünyaya açılma vaktidir diyip; eş dost akraba vasıtasıyla bulunmuş bir "subayla" görüşme günü...Önceden Allahtan bir selamım sabahım var, yoksa çok garip.; iki kişinin biz birbirimizi sevmeliyiz diyerek karşılıklı görüşmesi..Bundan önce aşık olduğum çocuklar hep ya mahalleden, ya okuldan ya da çalıştığım yerlerdendi.. Önce platonikliğin iyice bokunu çıkarıp kendime eziyet edip ayağıma -ıyyykk ben bunun için mi kendimi harab etmişim pozlarına bürünüp saçlarımı savurmuştum..Ama bu çok ilginç bizi birileri birbirimize öneriyor, ve biz severiz belki diye kendimizi sunmaya gidiyoruz..ne kadar acınacak halim varmış meğer hıck :'(
Mekan Bostanlı Barınak, ben yine geç kaldım -hiçbiryere erken gidemem-o kadar kalabalıkta hemen gördüm onu dangalak üniformasıyla gelmiş çünkü, kabak çiçeği gibi belli oluyor...
20:15 konuşmuyoruz öyle etrafa bakıyoruz arada bir süzüyorum onu...
20:30: hala konuşmuyoruz, ben aşk adayımı incelemeye aldım; neden kızlar böyle askerlere hasta olurlar ki anlamam, tansaş güvenlik görevlisi gibi, bir de oklava yutmuş gibi oturuyor, yüzü çok güzel yalan söylemeyeyim, gözleri çakır rengi kaşlarının şekli yapısı burnu çok güzel, ama benim için önemli olan gülüşü hala göremedik gülümsemesini... bakayım simokin yakışır mı ehh işte, hımm bundan güzel babada olur çocuklarımızın gözü kaşı güzel olur iyi bari ordan yırttık.. Yuhh pucca kendine gel kızım herifi hemen damatlığa soktun buda yetmedi bide çocuk yaptın...
20:45 yemekler geldi, ben hayvan gibi yumuldum üzerine farketmiş olacak ki güldü sonunda ama biipppp yanlış zaman da sırıttı; "iştahın amma da açıkmış dikkat et kilonu koru bence" dedi..içimden suratına iki tane patlatasım geldi hatta çantamı kafasında parçalayasım suratına tırnaklarımı geçirip gözlerini yerinden çıkarıp onlarıda ekmeğimin arasına koyup al sana kilo diyecektim ki...suratıma aptal bir gülümseme takıp, tek kelime etmedim.. Sen kilonu koru manda sanane lan benim kilomdan halla halaaa..
21:25 artık alıştık birbirimize hatta okadar alıştık ki sürekli konuşuyor, devamlı kendini anlatıyor... tek kelime dinlemiyorum, ben ben ben ben sürekli kendi, ay şiştim adam ne kadar açmış kendini anlatmaya offf dondurmada yesem mi,
21:45 sonunda bitti kendini anlatması; sıra geldi bana, devamlı sorular soruyor uyuz oluyorum böyle sorular sorulmasına bana, oyun oyna biraz zekan kıvrak olsun beni öyle tanı, böyle saçma sapan ne yersin ne içersin ne dinlersin diye zırvalayacağına...
22:10 bu hırbo espiridende anlamıyor, ne desem hıı diyerek alt yazı vermek zorundayım ve iğrenç gülüyor, ıyy ağzını 200 metre açıp kaşlarını garip bi şekil yapıyor ve canavar gibi sesler çıkarıyor. korkuyorum...
22:35 artık kalkma vakti eve bırakırken konuşuyoruz, ve lap diye saçlarını kızıl yapsana diyor, hoppala nerden çıktı bu, neen kızıl yapcakmışım bu ne cürret hemen hayatıma müdahale ve hepsinden öte sanırım eski sevgilisi kızıl bunun... hem beni çirkin bulmuş demek ki beni böyle değiştirme yollarına başvurduysa, neyse Allahtan bende onu aptal buldum...
23:00. evin oraya geldik afferin bak beğendim bu huyunu sokağın başında bıraktı beni, eve girincede çağrı at dedi... bütün yaptığı salaklıkları son cümlesi kapattı.. sanırım sahiplenilmeyi istiyorum ben, sanırım bir yanım hala aciz hissediyor kendini, şimdi naapsam bak kararsızlık içinde kaldım, bütün akşam boyunca bi daha görüşmeyecektim ama sadece çağrı at dedi diye acaba dedim..oofff offff...